DANE OGÓLNE
Gmina miejsko-wiejska - Bardo
URZĄD MIEJSKI W BARDZIE
Rynek 2
57-256 Bardo
tel. +48 074 817 14 78,
fax +48 074 817 14 24
e-mail: promocja@bardo.pl
BURMISTRZ:
Krzysztof Żegański
PRZEWODNICZĄCY RADY:
Andrzej Kardaś - Przewodniczący Rady
RADNI RADY MIEJSKIEJ:
Andrzej Czepieruk - Wiceprzewodniczący Rady
Włodzimierz Biniaś
Kamila Blechinger
Danuta Gurdak
Tomasz Janik
Piotr Piątkiewicz
Monika Rathsmann
Barbara Strzelec
Jarosław Synowiecki
Dariusz Szewczyk
Janina Telenga
Kamil Witek
Henryk Wołoszyn
Łukasz Zieliński
HISTORIA
Bardo – siedziba władz gminnych. Miasto położone nad Nysą Kłodzką w Górach Bardzkich przy drodze krajowej nr 8 z Wrocławia do Pragi (trasa historycznego szlaku handlowego znad Adriatyku do Bałtyku, zwanego Bursztynowym).
W 900 letniej historii Bardo znajdowało się pod panowaniem polskim (do połowy XIV w.), czeskim (od poł. XIV w. do poł. XVI w.), habsburskim (od poł. XVI w. do poł. XVIII w.) i pruskim (od poł. XVIII w.), aby po drugiej wojnie wrócić do Polski.
Pierwsza wzmianka o grodzie pochodzi z 1096 r. i dotyczy najazdu na Śląsk księcia czeskiego Brzetysława, który zdobył i zniszczył gród. Bardzki gród wkrótce odbudowano
i pełnił on, jak wcześniej rolę kasztelani aż do 1299 r., kiedy osada straciła swoje znaczenie militarne, a teren grodu stał się własnością klasztoru cystersów z Kamieńca. Około 1270 r. rozwinął się w Bardzie kult cudownej figurki Matki Boskiej, który zdeterminował dalszą historię tej miejscowości.
W 1300 r. Bardo otrzymało prawa miejskie. Około roku 1400 rozeszła się wieść, że na szczycie położonej obok miasteczka góry ukazała się pozostawiając ślad stopy, Matka Boska.
W latach 1425 i 1428 miasteczko zostało zniszczone przez husytów. W dniu 24 sierpnia 1598 r. na skutek ulewnych deszczów wezbrane wody Nysy podmyły podnóże Góry Bardzkiej, wskutek czego nastąpiło oderwanie jej stoku (dzisiejszy Obryw Skalny) i zatarasowanie koryta rzeki, a spiętrzone wody rzeki omal nie doprowadziły do zalania miasta. Kolejne zniszczenia miasta to wojna trzydziestoletnia, po niej następuje okres szybkiej odbudowy miasta i rozwój ruchu pielgrzymkowego. Po wojnach śląskich w XVIII w. Bardo znalazło się w granicach państwa pruskiego. W 1807 r. miasto zostało zajęte i splądrowane przez wojska napoleońskie. W 1810 r. król pruski rozwiązał opactwo cystersów w Kamieńcu, kładąc kres prawie 600 letniemu ich panowaniu w Bardzie.
W XIX w. Bardo staje się znaną miejscowością letniskową, powstają wówczas liczne pensjonaty i restauracje. W 1873 r. uruchomiono kolejowe połączenie z Wrocławiem, dwa lata później z Kłodzkiem.
Najważniejsze zabytki Barda:
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Panny Marii,
Klasztor OO. Redemptorystów,
Kaplica Górska i Kalwaria,
Kaplice Różańcowe,
Kamienny most na Nysie Kłodzkiej